Kardynałowie z nominacji Innocentego III

Papież Innocenty III w ciągu 18 lat swojego pontyfikatu (1198–1216) mianował prawdopodobnie 30 nowych kardynałów^[1]:

Nominacje 19 grudnia 1198

Ugolino Conti di Segni, krewny papieża, kapelan papieski – kardynał diakon S. Eustachio, następnie kardynał prezbiter S. Marco (27 maja 1206), kardynał biskup Ostia e Velletri (czerwiec 1206); od 19 marca 1227 papież Grzegorz IX, zm. 22 sierpnia 1241
Gerard – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, następnie kardynał prezbiter S. Marcello (17 kwietnia 1199), zm. 1199

Nominacje 3 czerwca 1200

Guy de Poré OCist, opat Citeaux i generał zakonu cystersów – kardynał biskup Palestriny, następnie kardynał i arcybiskup Reims (6 lipca 1204), zm. 30 lipca 1206
Benedykt – kardynał diakon S. Maria in Domnica, następnie kardynał prezbiter S. Susanna (23 grudnia 1200), kardynał biskup Porto e S. Rufina (13 kwietnia 1213), zm. 1216
Leone Brancaleone CanReg, kapelan papieski – kardynał diakon S. Lucia in Septisolio, następnie kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme (9 marca 1202), zm. 25 sierpnia 1224
Mateusz – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 8 sierpnia 1205
Giovanni Conti di Segni, krewny papieża – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał diakon S. Maria in Cosmedin (23 grudnia 1200), zm. w czerwcu 1213

Nominacje 18 grudnia 1204

Niccolò de Romanis, kapelan papieski – kardynał biskup Tusculum, zm. 1218
Guido Pierleone, kanonik kapituły w Piacenzie – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, następnie kardynał biskup Palestriny (1221), zm. 25 kwietnia 1228
Pietro Sasso, kapelan papieski – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria, następnie kardynał prezbiter S. Pudenziana (27 maja 1206), zm. 1218
Roger – kardynał diakon S. Maria in Domnica, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (26 marca 1205), zm. 1212
Giovanni da Ferentino, kapelan i notariusz papieski, subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Prassede (19 maja 1212), zm. w grudniu 1215
Guala Bicchieri, kanonik kapituły w Vercelli – kardynał diakon S. Maria in Portico, następnie kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino (2 kwietnia 1211), zm. 31 maja 1227

Nominacje 27 maja 1206

Stephen Langton, kanonik kapituł w Paryżu i Yorku – kardynał prezbiter S. Crisogono, następnie kardynał i arcybiskup Canterbury (17 czerwca 1207), zm. 9 lipca 1228
Uberto da Pirovano, subdiakon apostolski, kanonik w Monza – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria, następnie kardynał i arcybiskup Mediolanu (11 kwietnia 1207), zm. 2 kwietnia 1211
Ottaviano Conti di Segni, krewny papieża, kamerling św. Kościoła Rzymskiego, kapelan papieski, kanonik bazyliki watykańskiej – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco, zm. 29 stycznia 1234
Gregorio Gualgano – kardynał diakon S. Teodoro, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (5 marca 1216) zm. 21 lipca 1224
Giovanni Colonna, kapelan papieski – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiano, następnie kardynał prezbiter S. Prassede (17 grudnia 1216), zm. 28 stycznia 1245

Nominacja 22 września 1207

Pelagio Galvani OSB^[2] – kardynał diakon S. Lucia in Septisolio, następnie kardynał prezbiter S. Cecilia (2 kwietnia 1211), kardynał biskup Albano (13 kwietnia 1213), zm. 30 stycznia 1230

Nominacja 2 kwietnia 1211

Gerardo Sessa OCist, biskup elekt Novary – kardynał i biskup elekt Albano, od 4 maja 1211 także arcybiskup elekt Mediolanu, zm. 16 grudnia 1211

Nominacje 19 maja 1212

Robert Corson, kanonik kapituły w Paryżu – kardynał prezbiter S. Stefano in Monte Celio, zm. 6 lutego 1219
Angelo, kapelan papieski i subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Adriano, zm. 29 listopada 1215
Pietro Collivaccino, notariusz papieski i subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Maria in Aquiro, następnie kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso (9 kwietnia 1216), kardynał biskup Sabiny (25 marca 1217), zm. 21 września 1220
Bertrannus – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro, następnie kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo (17 grudnia 1216), zm. 1222

Nominacja 13 kwietnia 1213

Stefano di Ceccano OCist, kamerling św. Kościoła Rzymskiego, kanonik kapituły w Yorku – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli, zm. 23 listopada 1227

Nominacje 5 marca 1216

Gregorio Crescenzi – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 1227
Rainiero da Viterbo – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin, zm. 27 maja 1250
Romano Bonaventura – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria, następnie kardynał diakon S. Angelo in Pescheria i biskup elekt Porto e S. Rufina (1231), kardynał biskup Porto e S. Rufina (1235), zm. 20 lutego 1243
Stefano Conti, krewny papieża, kanonik kapituł w Bayeaux i Paryżu – kardynał diakon S. Adriano, kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (23 września 1228), zm. 8 grudnia 1254
Tommaso da Capua, arcybiskup elekt Neapolu, notariusz papieski, subdiakon apostolski – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Sabina (9 kwietnia 1216), zm. 18 sierpnia 1239

Anzelm z Neapolu

Wiadomo, że na początku 1201 roku Innocenty III zamierzał wynieść do godności kardynała prezbitera Ss. Nereo ed Achilleo arcybiskupa Anzelma z Neapolu (1191–1214). W rejestrze Innocentego III zachował się nawet jego dokument nominacyjny. Wydaje się jednak, że promocja ta ostatecznie nie doszła do skutku, gdyż Anzelm w późniejszych latach nigdy nie używał tytułu kardynalskiego, i nie był też nigdy tytułowany jako kardynał.

Przypisy

↑ Daty konsystorzy na podstawie: Maleczek, s. 289-290.
↑ Data nominacji Pelagio Galvaniego nie jest ustalona ze stuprocentową pewnością. Za pierwszy dokument, w którym występuje on jako kardynał, uważana jest bulla Religiosam vitam eligentibus dla opata premonstrateńskiego Hermana z klasztoru św. Marii w Seyn, którą A. Potthast, bazując na przedruku tej bulli w osiemnastowiecznej Historia Treverorum, umieścił pod datą 4 maja 1206 roku (Regesta..., s. 237 nr 2767). Werner Maleczek wykazał jednak, że z pewnością nie może ona pochodzić z 1206 roku, gdyż widnieją na niej podpisy kardynałów, o których wiadomo, że w owym czasie przebywali na zagranicznych misjach legackich. W związku z tym uznał, że należy ją datować na rok 1207. Jednakże zgodnie z przedrukiem z oryginału zamieszczonym w: H. Bayer, L. Eltester, A. Goerz, Urkundenbuch zur Geschichte der Mittelrheinischen Territorien, tom 2, Koblencja 1865, s. 272-274, dokument ten został wystawiony dopiero 4 maja 1208 roku (jedenastego roku pontyfikatu Innocentego III). Tym samym, pierwszym bezspornym dokumentem, w którym występuje kardynał Pelagio, jest dopiero bulla Innocentego III z 2 października 1207 roku (por. Maleczek, s. 386 nr 185). Mając na uwadze, że w owym czasie promocji kardynalskich dokonywano zazwyczaj w soboty tygodni kwartalnych (zob. Maleczek, s. 289), prawdopodobne jest, że Pelagio został mianowany właśnie w sobotę 22 września 1207.

Bibliografia

Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984, s. 125 i nast.
August Potthast, Regesta pontificum Romanorum inde ab a. post Christum natum 1198 ad a. 1304, vol. I, Berlin 1874
Elfriede Kartusch, Das Kardinalskollegium in der Zeit von 1181-1227, Wiedeń 1948
Eduard Winkelmann, Beiträge zur Geschichte Kaiser Friedrichs II. 6. Zu den Regesten der Päpste Honorius III., Gregor IX., Cölestin IV. und Innocenz IV., w: FDG 10, 1870, s. 247-271

[1] Daty konsystorzy na podstawie: Maleczek, s. 289-290.

[2] Data nominacji Pelagio Galvaniego nie jest ustalona ze stuprocentową pewnością. Za pierwszy dokument, w którym występuje on jako kardynał, uważana jest bulla Religiosam vitam eligentibus dla opata premonstrateńskiego Hermana z klasztoru św. Marii w Seyn, którą A. Potthast, bazując na przedruku tej bulli w osiemnastowiecznej Historia Treverorum, umieścił pod datą 4 maja 1206 roku (Regesta..., s. 237 nr 2767). Werner Maleczek wykazał jednak, że z pewnością nie może ona pochodzić z 1206 roku, gdyż widnieją na niej podpisy kardynałów, o których wiadomo, że w owym czasie przebywali na zagranicznych misjach legackich. W związku z tym uznał, że należy ją datować na rok 1207. Jednakże zgodnie z przedrukiem z oryginału zamieszczonym w: H. Bayer, L. Eltester, A. Goerz, Urkundenbuch zur Geschichte der Mittelrheinischen Territorien, tom 2, Koblencja 1865, s. 272-274, dokument ten został wystawiony dopiero 4 maja 1208 roku (jedenastego roku pontyfikatu Innocentego III). Tym samym, pierwszym bezspornym dokumentem, w którym występuje kardynał Pelagio, jest dopiero bulla Innocentego III z 2 października 1207 roku (por. Maleczek, s. 386 nr 185). Mając na uwadze, że w owym czasie promocji kardynalskich dokonywano zazwyczaj w soboty tygodni kwartalnych (zob. Maleczek, s. 289), prawdopodobne jest, że Pelagio został mianowany właśnie w sobotę 22 września 1207.

[1]

[2]

Do XI wieku	Okres do VII wieku VIII wiek IX wiek Okres 904–985 Okres 985–1049 Okres 1049–1073 Okres 1073–1099
XII wiek	Paschalis II Gelazjusz II Kalikst II Honoriusz II Innocenty II Antypapież Anaklet II Celestyn II Lucjusz II Eugeniusz III Hadrian IV Aleksander III Antypapież Wiktor IV Antypapież Paschalis III Antypapież Kalikst III Lucjusz III Klemens III Celestyn III
XIII wiek	Innocenty III Honoriusz III Grzegorz IX Innocenty IV Urban IV Grzegorz X Mikołaj III Marcin IV Honoriusz IV Mikołaj IV Celestyn V Bonifacy VIII
XIV wiek	Benedykt XI Klemens V Jan XXII Antypapież Mikołaj V Benedykt XII Klemens VI Innocenty VI Urban V Grzegorz XI Urban VI Antypapież Klemens VII Bonifacy IX
XV wiek	Antypapież Benedykt XIII Innocenty VII Grzegorz XII Antypapież Jan XXIII Marcin V Eugeniusz IV Antypapież Feliks V Mikołaj V Kalikst III Pius II Paweł II Sykstus IV Innocenty VIII Aleksander VI
XVI wiek	Juliusz II Leon X Hadrian VI Klemens VII Paweł III Juliusz III Paweł IV Pius IV Pius V Grzegorz XIII Sykstus V Grzegorz XIV Innocenty IX Klemens VIII
XVII wiek	Paweł V Grzegorz XV Urban VIII Innocenty X Aleksander VII Klemens IX Klemens X Innocenty XI Aleksander VIII Innocenty XII
XVIII wiek	Klemens XI Innocenty XIII Benedykt XIII Klemens XII Benedykt XIV Klemens XIII Klemens XIV Pius VI
XIX wiek	Pius VII Leon XII Pius VIII Grzegorz XVI Pius IX Leon XIII
XX wiek	Pius X Benedykt XV Pius XI Pius XII Jan XXIII Paweł VI Jan Paweł II
XXI wiek	Benedykt XVI Franciszek